Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Duo Reges: constructio interrete. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Ita nemo beato beatior. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Idem adhuc;

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.

Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Torquatus, is qui consul cum Cn. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Non laboro, inquit, de nomine. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Summus dolor plures dies manere non potest? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Sedulo, inquam, faciam. Quid est enim aliud esse versutum? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Sit enim idem caecus, debilis. Erat enim Polemonis. Sed residamus, inquit, si placet. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Sed tamen intellego quid velit. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?

Certe non potest.

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Ut pulsi recurrant? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Tanta vis admonitionis inest in locis; Haec dicuntur fortasse ieiunius; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Quis istud, quaeso, nesciebat? Torquatus, is qui consul cum Cn. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Bork Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?