Bonum valitudo: miser morbus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur id non ita fit? Quis negat? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Duo Reges: constructio interrete. Velut ego nunc moveor. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Cur, nisi quod turpis oratio est? Tria genera bonorum; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Quae sequuntur igitur? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Immo alio genere; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Eademne, quae restincta siti? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
Sed ad rem redeamus; Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Disserendi artem nullam habuit. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Omnia peccata paria dicitis.
Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Bork Confecta res esset. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Ita prorsus, inquam;
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Eadem fortitudinis ratio reperietur. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Stoici scilicet. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Quae cum essent dicta, discessimus. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.